Poeh, het is vijf over vijf en toch lijkt het alsof de dag net is begonnen. Dit weekend deed ik samen met Gerda een "Journey intensive' bij Brandon Bays. Jaren geleden had ik haar boek al gelezen. Ze claimt zichzelf te hebben genezen van een tumor. Ik denk nu dat het een vleesboom in haar uterus was. Omdat ze zelf alternatief therapeut is, wilde ze zichzelf 'alternatief' genezen. Dat leidde uiteindelijk tot een veel diepergaande levenscrisis en catharsis. Ze was zo opmerkzaam om al haar ervaringen te systematisern tot de methoden die ze nu met succes in de markt heeft gezet. Ze heeft van haar ontdekking haar werk, haar succes en levensvervulling gemaakt op typisch Amerikaanse wijze.
In onze zoektocht naar steun bij Gerda's helingsproces classeerde ik dit in de categorie 'baat het niet dan schaadt het ook niet.' En om onszelf te motiveren tot een positief hanteren van onze situatie ben ik ingegaan op de toevallige samenloop van omstandigheden waardoor we er dit weekend heenkonden. Nu na het weekend heb ik diepgaande verbondenheid van geest en lichaam aan den lijve ondervonden. Wat zij predikt klopt. Maar dat geloof ik pas echt nu ik de werking ervaar in mijn eigen lichaam. Tot dat moment is het immers een verhaaltje zoals er velen zijn.
Nu met deze ervaring vers door mijn systeem razend, weet ik dat 'naar mijn lichaam luisteren' erg letterlijk genomen dient te wrdeon. Ook cliche's als 'je aan het leven overgeven' zijn 100% waar. Maar het gaat verder. Het voert te ver, maar ik weet nu dat het klopt. Het valt samen met vele oude wijsheden zoals "de hoogste vorm van doen is niet doen" Leg dat maar uit. Totdat je leert NIET te reageren op alle emoties die je tot actie dwingen. Blijf maar eens stil en aandachtig dat gevoel accepteren, tot het elke vezel van je systeem doordringt...
Het is tijd voor de grote schoonmaak. Op geestelijk en lichamelijk niveau en op alle subtiele tussenlaagjes.
maandag, september 18, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten