Vandaag is Gerda aan de tweede chemo begonnen. Vorige week waren er te weinig witte bloedlichaampjes in haar systeem, maar die jongens kunnen heel snel toe - en afnemen. Het bleek dat de poortkatheter, het onderhuidse doosje dat vorige week is geplaatst, wel veel comfortabeler werkt dan het prikdrama van de eerste keer chemo. Toen verging Ger van de pijn en nu was dat veel minder. Ik heb een serietje foto’s geschoten van het proces, maar de camera heb ik bij Gerda in Leuven gelaten.
Wat went het snel om een vriendin met kanker te hebben. ;-) Je kunt gewoon niet altijd bang zijn, zei Gerda vandaag nog. En zo was deze dag eigenlijk heerlijk saai. Geen onaangename verrassingen, alleen maar de trage verveling en een druppelend infuus. Ik zit bij Gerda op de bank, terwijl zij hopelijk heel ontspannen op haar kamer in Het UZ in Leuven ligt. Bart zit beneden te msnnen en Jelle boven. Annelien is al naar bed, denk ik.
Vandaag is mijn dochter Rosa jarig. Onbereikbaar ver weg. Een oneindige herfst scheidt me van haar verjaardagsavondje. Ze ging eerst eten met Loes en Frans en dan verder met vriendinnen. Dag lieve Roos!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dit is geschreven oop 23 oktober, maar de volgende ochtend gepost. Gerda kan wel antidateren, maar om een of andere reden lukt dat hier niet.
Een reactie posten