Voordat ik Gerda ophaal van de chemo, laat ik nog even de hond uit.Vandaag voelt het leven veellbelovend. Een oneigenlijk lentegevoel versterkt dat. Als je er oog voor hebt is het hier ook prachtig (vooral voor DOVE mensen dan, het eeuwige verkeerslawaai drukt hier altijd op mij.) Een beetje van Gogh prentjes.
Eenmaal in Leuven tref ik Gerda in opvallend goede doen. Ondanks het bakje braaksel naast haar bed en een gebroken nacht. Ze wil zelfs op weg naar huis nog wat boodschappen doen. Die extra week rust heeft haar krachtiger gemaakt, merk ik. Zij zit nu op haar eigen plek ook te bloggen en daar zet ze de foto die ik net schoot: "Na de doorbraak". Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten