donderdag, maart 01, 2007

Op zoek naar orde


Nu Gerda zeer geleidelijk aan krachten verzamelt, (ze moet nog wel vaak het hoofd in de schoot leggen, ze ligt nu ook weer in bed, gisteren te veel gedaan) krijg ik meer ruimte voor hoe het met mij is. Dat is hard nodig, merk ik. Gisteren kwam ik ziek thuis van een verder prima klus in Nederland. Dat is al vaker gebeurd, merkt Gerda dan op, maar even vaak kom ik bijna dansend thuis. Ik weet dat ik erg psychosomatisch ben, mijn lichaam reageert sterk op wat ik meemaak en voel. Het is nog moeilijk de vinger te leggen op wat mij beweegt en vooral onderuit haalt. Ik weet het even niet meer. Mijn spijsvertering heeft het in ieder geval volledig laten afweten. Mede door onze focus op gezond eten? Van een dagje niet eten en een nacht extreem vroeg naar bed knap ik al enorm op. In mijn dromen blijf ik dan op doorzoeken naar hoe het wel moet. Wat werkt wel?Met mijn gezondheid, maar eigenlijk met de hele inrichting van mijn vers omgeschoffelde leven. De toestand in de wereld baart me ook zorgen. De V.S. die al is opgestoomd naar Iran voor een mogelijk volgende brandstofoorlog, terwijl de klimaatveranderingen verbijsterend en bedreigend snel doorzetten. Stoken =verzuipen, stond hier bondig in de krant.

Wat is dan een gezonde harmonieuze ordening die zich weet te verdedigen tegen alle denkbare vormen van ellende? Die vraag doordrenkt niet alleen mijn dagelijkse bewustzijn, maar duikt ook 's nacht op in mijn dromen. Goede heldere ingevingen stromen langs, te vaak zijn ze ook weer snel verdwenen en ben ik (letterlijk) niet wakker genoeg om ze vast te houden. Vannacht droomde ik over eerlijk afrekenen als gezond antwoord op zowel afgunstige hebberigheid als op goedbedoelde maar denigrerende vrijgevigheid. Het fijne ben ik vergeten, maar een goede afrekening laat geen sporen na en bevrijdt beide partijen van hun wederzijdse verplichtingen. Het maakt van de gedane zaken voltooid verleden tijd. Nergens resteren gevoelens van geƫxploiteerd te zijn of beboet, gestraft of anderszins tekort gedaan. Geen resterende impuls van ''Ik pak je een andere keer wel terug.'' Verdere afrekening is niet nodig. Helemaal klaar.

Geen opmerkingen: