Het is de laatste zaterdag van mei en de eerste zaterdag voor mij waarop ik het gevoel heb dat zaterdagen vrij zijn. Er liggen nog wel stapels oude verplichtingen op afronding te wachten. Maar die zaken lijken geen directe dreiging voor ons bestaan hier. Daardoor komt er ook weer ruimte en aandacht voor andere dingen. Vanmorgen uitgeslapen tot ik vanzelf wakker werd en na een rustig ontbijt met Gerda de stad in voor verjaardagskadootjes voor twee van m'n broers. Dit stukje typ ik aan het eind van de middag lui vanuit de zonnestoel in de gezamenlijke binnentuin van ons huis op mijn nieuwe draagbare computer. Deze Modbook, een aangepaste Powerbook, kan ik zo eens rustig uitproberen. Ik heb het ding vrij pardoes aangeschaft, zeker voor mijn doen. Ik wil al zeker tien jaar een scherm waarop ik kan tekenen en dit lijkt één van de eerste apparaten die die belofte kan waarmaken. Tot nu toe vind ik het een matig apparaat. Technisch gezien wel OK. maar als gebruiker ervaar ik vooral de beperkingen van een ding zonder knoppen. Had ik kunnen weten. Het gebruiksgemak van mijn Mac bestaat uit de handigheid die ik heb ontwikkeld om ALLE inputmogelijkheden optimaal te gebruiken. Dus zowel toetsenbord, als mijn Wacom tablet en vooral de combinatie van beide. Nu moet alles in principe met 1 pennetje worden gedaan. Dat is minder. Voor dit stukje tekst heb ik mijn toetsenbord er maar ingeprikt. Wat nu wel handig blijkt is dat het scherm op mijn schoot ligt en het toetsenbord er boven. (Deze omgekeerde wereld is trouwens voor mobieltjes al gepatenteerd door een Nederlander die vervolgens is doodgenegeerd door de gevestigde industrie. Maar dit terzijde.) Goed, of ik dit ding voor mijn werk ga gebruiken, wat mijn fantasie was, is nog de vraag. In het slechtste geval heb ik een dure "kindle" gekocht. (= een digitaal leeslijstje.) Want ik vind het wel fijn om met enkel een scherm, allerlei zaken te lezen...
1 opmerking:
Lijkt wel een mooi ding, Harry!
Paul
Een reactie posten