Vandaag eerst naar het Eco-huis geweest hier in Antwerpen. Las op de kalender die sinds deze week in de wc hangt, dat er iets te doen zou zijn. Ondanks dat het huis letterlijk bij mij om de hoek is, op de Turnhoutse baan kon ik het niet vinden. Je zou toch denken dat op zo'n overheidsprestige object op zijn minst iets zou staan als 'ECO huis". Maar het zit compleet verborgen achter het horecagedeelte, dat heel modern CHAI heet. Daar was ik al drie keer langs gekomen. Toen ik daar naar ten einde raad naar het Eco-huis vroeg bleek de achterzijde van dat zelfde pand het eco-huis te zijn. Very vlaams, dat alleen het eten een drinken vindbaar is. Het Eco-huis is een typisch overheids-initiatief. Mooi opgezet, maar verder doods en leeg met een soort oostblok-types achter de balie. Klanten zijn maar een lastige verstoring van hun verveling. Inspirerend is anders. Jammer hoor.
Nu zit ik achter de computer nog wat werken. In een teken/fotoprogrammaatje maak ik bijna per ongeluk in twee minuten een nep Vaserely. Zat die man twintig jaar geleden ofzo met bloed zweet en tranen z'n tijd vet vooruit te zijn met dit soort beelden. Elke 'pixel' deed hij nog met de hand. Wat dat betreft is het niet rendabel dat pionieren. Alsof dat de afweging is. Ik zwets lees ik nu. Maar toch mooi weer wat geblogd, Har.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten