Wens ik teveel tegelijk? In ieder geval is er een patroon gaande. Elk rustpunt in mijn bestaan, geeft me eventjes de ruimte om onder ogen te zien, wat ik allemaal nog heb liggen en wens te te doen. Wow! Wat is er nog veel te doen en wat doe ik dat graag!" denk ik dan bij mezelf. Zodra ik dat heb gedacht, word ik overvallen met nieuwe ontwikkelingen die alle ruimte in mijn agenda innemen. En dan alles tegelijk op een onhandig moment. Het zal aan mij liggen, dus daar wordt aan gewerkt... Optimisme waar realisme nodig is? Gerda maakt zich op voor haar laatste en definitieve chemoweek. Rosa maakt zich op voor haar wereldreis. De aannemer maakt zich op om de verbouwing te starten hier in de Varenstraat in Rumst. En ik maak me op om mijn werk weer op gang te krijgen. Donderdag begint een klus van de Douane, ik begin met een tekensessie over wat ze willen. Maar ik kan maar op één plek tegelijk zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten