A Little Help From My Friends

Joe Cocker - A Little Help From My Friends (1968)

Sinds een paar dagen heb ik dit oude liedje in mijn hoofd. Uit 1968 alweer zag ik net. Dus heb ik het uiteindelijk gedownload en zo kwam ik ook deze opname tegen. Nog steeds kan ik er kippenvel van krijgen. Ik geloofde onvoorwaardelijk in de boodschap uit die tijd. En voor wat ik er nu van terugzie, Joe Cocker ook.

Slecht geheugen

Ik dank mijn goede humeur aan mijn slechte geheugen. Waar ik deze grap het eerst hoorde weet ik niet meer, maar ik gebruik hem vrij vaak. In ieder geval schrik ik ervan hoeveel ik ben vergeten in die paar weken dat ik mijn werk heb losgelaten. Ik was bestaande klussen volledig vergeten, kom allerlei zaken niet meer vinden of wist niet meer hoe ik het deed. Ben ik echt zó vergeetachtig? Of wordt mijn grap werkelijkheid, omdat het universum elke wens steunt? Gelukkig lijdt mijn humeur er (nog) niet onder. ;-)

Kleine stapjes

Het is een wereld van verschil met vorig jaar om deze tijd. Nu heb ik weer alle aandacht voor hoe ik mijn zaakje wil regelen. Met meer dan een jaar achterstand in organisatie en het verwerkelijken van mijn ideeën over (samen-)werken.
Er is veel op te ruimen en te structureren. Het voelt alsof ik zonder stevige basis werk. Zowel mijn bureau als mijn virtuele desktop liggne vol met zaken die om aandacht en een vaste vindplaats vragen. Dus het gaat hier papiertje voor papiertje. Zolang ik me niet laat opjagen vind ik het prima...

En weer een maand!

zicht

Amper begonnen en de berg lijkt alleen maar groter te worden. Missschien omdat ik me niet meer wil laten regeren door het werk of omdat alle voorlopige oplossingen van vorig jaar nu als onoverkomelijke obstakels om me heen verzameld zijn. Met geduld en volharding schijn je ver te kunnen komen. En natuurlijk Rust, Reinheid en Regelmaat.
Dus uitgebreid bloggen schuif ik weer lekker op... Tot alles weer loopt en ik dus rustig kan gaan zitten. ;-)