Nu de geld(wolven)wereld instort, is er hopelijk wat meer aandacht voor de vraag hoe het dan wel moet, zakendoen. Bij mij leeft die vraag in ieder geval al heel lang. Ik ben graag een eerlijk mens. Dat is een prettig gevoel en het geeft de rustgevende illusie van veiligheid omdat mij niks kwalijk te nemen valt. En ik denk dat eerlijkheid de meest efficiënte handelswijze is. Als het me lukt met een tegenpartij samen te werken die ook een vergelijkbare tactiek volgt, dan krijg ik ook gelijk in de praktijk. Maar sommige mensen opereren anders. Dan schiet het geen meter op. Hoe hou je de graaiers binnen de perken van het algemeen belang?
Het zou fijn zijn als we de formule kunnen specificeren die de optimale verhouding tussen het eigenbelang en het algemeen belang beschrijft. Als ik het totale vermogen van onze samenleving bezie is die in feite onveranderd door de financiële crisis. Het is wel lastiger om vermogen uit te wisselen of vast te zetten voor later, maar we kunnen in principe nog steeds hetzelfde. Als we de graaiers aan de top eruit weten te wippen, is het rendement van het geheel meteen een stuk beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten