bwoah

Het duurde deze ochtend even voordat ik het aangeschoten wild in de spiegel herkende als iets of iemand dat met mij te maken had. De rest van de dag nam mij reactievermogen amper toe. Go with the flow schreef ik gister nog optimistisch, maar vandaag is het meer stilstaand water.

eerst ruimte dan richting

Geleidelijk krijg ik weer vrije ruimte in mijn leven en dus ook in mijn hoofd. Nog steeds met het onveilige gevoel dat ik iets vergeten ben of dat er een onverwachte dreiging kan komen, maar toch. Het is heerlijk om mijn gedachten de vrije loop te geven. Die vlinderen dan onbekommerd alle kanten uit door het veld van oneindige mogelijkheden. En je weet wat Lorenz heeft ontdekt over de kracht van vlinders. Die kunnen onverwacht hele stormen ontketenen aan het andere eind van het universum. Dus de vrije ruimte loopt meteen weer vol met allerlei interessants dat ik ook nog wil weten en of meemaken.
Dus af en toe beteugel ik mijn nieuwsgierigheid en dwing me weer in het gareel. Maar toch is het even noodzakelijk als ademen. Ontspannen en inspannen en dan weer rondkijken en weer concentreren. En zo denk ik ook na over hoe mijn leven er verder uit gaat zien. Wat brengt de toekomst en hoe werk ik optimaal mee? Go with the flow...

Dit wil ik al jaren

eindelijk vrijuit op de muren schrijven.
Ik heb meteen een 'sample' aangevraagd...

http://www.ideapaint.com/neocon2008.aspx

De paus zegent Afrika.

Of hoe een oude man met één handbeweging miljoenen Afrikanen ter dood veroordeelt. Godgeklaagd...

he he

Vandaag en gisteren zag het leven er weer een beetje uit zoals ik het kende voordat het op zijn kop ging staan. Geen plotselinge of sluipende dreigingen en ontregelingen, maar gewoon genieten van de dag en de enorme stapel achterstallig werk. Met de prettige illusie dat een dag later ook wel OK is. Of tenminste de gedachte dat het geen onvergeeflijk verlies zal opleveren als niet alles voor het einde van de dag is opgelost. En dat alles goudomrand met een frisse lentezon. Zo kom ik weer aan mijzelf toe. Genoeg slapen en geleidelijk bijtanken van de uitputting. Vandaag als goede daad een nieuwe chiropractor bezocht hier in Antwerpen. Die paste al zijn ingrepen op mij toe zodat ik daarna losjes door de stad lopend weer kon wennen aan een vrij bewegend lijf. En vanavond weer op tijd naar bed natuurlijk. Ik hoop dat ik in 1 keer doorslaap.

wie weet

Misschien begint er nu een einde te komen aan al het gedoe...
Misschien wordt het nu wat rustiger om me heen...