visual thinking

Oude ambachten

Vandaag voornamelijk grafisch ontwerp en DTP gedaan. Voelde vertrouwd en ambachtelijk.
Lekker pielen aan een flyer en daarna een visitekaartje voor mezelf. Ik vond deze vondst wel leuk, maar ik hou het toch bij het oude logo. Daar hou ik gewoon van. Dus dit wordt het nu.



In het engels deze keer, want ik moet volgende maand weer naar Lausanne en ik oktober naar London. Ik globaliseer gewoon mee. Op de achterkant naam, url, mail en telefoon. Geen adres.

Karma

Het volgende lesonderwerp in mijn leven lijkt nu te zijn: "Het moeiteloos hanteren van imperfecties." De eerste les in deze serie gaat over het accepteren van mijn eigen onvolkomenheden. Als ik dat onder de knie heb, schijnen die van jou ook makkelijker te aanvaarden te zijn. Ik dacht al dat ik dit eerder had gedaan, maar blijkbaar ben ik toen gezakt voor deze levenscompetentie. Problemen is ongeveer het enige dat ik alleen kwijt kan raken door ze vol-ledig op te lossen. Nu krijg ik dus echt action learning met steeds praktijklessen. Van lege wc-rolletjes tot imperfecte nieuwbouwcomplexen. Ik moet voortdurend aan mijzelf vragen "Hoe zou ik willen dat de ander op me reageert als ik dit zelf zou aanrichten?" plus "Wat is in dit specifieke geval het prettigst, handigst en verstandigst?"

De oplettende lezer herkent mijn favoriete drie essentiële criteria, de dynamische balans tussen denken, voelen en doen:
1 Klopt het?
2 Voelt het goed
en 3 Werkt het ook?

Ouderwets handwerk

Op zoek naar een oude werktekening uit 2005 kwam ik deze scan tegen. Eén van de laatste illustraties die ik analoog 'in het echt' heb geschilderd. Met kwast en penseel in acrylverf op een groot stuk papier. Lief hè?

De evolutie van (het) netwerken.

Nog even wat ventileren. Een beetje visueel denken met de ogen dicht deze keer. Het internet ligt inmiddels als een wereldwijd web om onze globe. Vorige maand is nog een heel stuk Afrika er op aangesloten. Via deze kanalen kunnen we nu wereldwijde relatiewerken ontwikkelen. Daartoe zijn de hyves, facebooks, linked-ins en andere 'sociale' sites als paddestoelen opgeschoten om te bloeien op dit mycelium. Maar de analogie suggereert ook hoe primitief deze vormen nog zijn. En als we het wereldwijde sociale netwerk van een afstandje door de oogharen zouden kunnen bekijken, dan zien we dat dit wereldwijde web inderdaad lijkt op een schimmel die de wereld overwoekert, met hier en daar wat zwammen. (Een paar dagen ben ik via Twitter geattendeerd op een mooie data visualisatie daarvan, maar ik vond hem niet terug in de amorfe overvloed. Wie helpt?)

De evolutie zal doorgaan, het enige dat blijft is immers de verandering... Na deze eerste ongebreidelde wildgroei (meer is beter) ontstaat er noodzakelijkerwijs kwalitatief onderscheid. Zodra iedereen op iedereen aangesloten kan zijn, volgt de fase van de schifting. Dan is het simpele meedoen of erbij horen niet meer voldoende, maar wordt het belangrijk met wie je bent verbonden en waartoe en waarom. Volgens de ontwikkelingshierarchie van Graves komen we dan in de fase van de strijd om de macht, om de beste posities in het netwerk. De 'shoot out' heet dat in het internationale zakenleven. Die is dan ook al druk bezig tussen de internet- en computerbedrijven. Wie overleeft het bloedbad en wordt de nieuwe koning? Op individueel niveau merk ik het zelfde patroon. Ik heb al lang geen ruimte en aandacht genoeg meer voor elke nieuwe 'relatie' die zich spontaan aandient. Ik moet mijn tijd en energie beperken tot die mensen waar ik echt wat aan heb. En dus verdwijnen heel wat leuke mensen achter de aandachtshorizon en uit mijn adressenboekje. Daarmee volgt de ontwikkeling op internet naadloos de evolutionaire natuurwetten die onze echte maatschappij ook hebben gevormd. Dankzij GRAVES is de volgende stap ook al voorspelbaar. Maar laten we niet op de ontwikkelingen vooruit lopen. Het lijkt er dus op dat we de middeleeuwen van het internet gaan meemaken.

De schildpad en de haas.

Stressbestendigheid geldt als bewijs van mentale kracht en stress als een onvermijdbaar artefact van ons moderne leven. "Druk, druk, druk!" roept elke energieke carriëremaker en dwingt daarmee respect af voor zijn klaarblijkelijke actieve deelname aan het maatschappelijke verkeer. Hij doet volop mee en hoort er dus helemaal bij. Het tegenovergestelde gedrag riskeert een tegenovergestelde waardering. Niemand wil worden aangezien voor lui of passief en dat maakt het lastig om relaxed achterover te leunen om ontspannen over de dingen na te denken. Te reflecteren zoals dat zo mooi heet. Dat bespiegelen en bezinnen is minstens even hard nodig als geconcentreerd werken, maar krijgt minder automatisch waardering. Het is best prettig om te doen, maar het telt minder als werk. Het risico hiervan is dat we dan maar als een kudde blinde paarden doordraven zonder ons af te vragen of dat wel wijs is. Dat dit een vergissing is gelukkig al uitgebreid beschreven in Hazenbrein en schildpadgeest van Guy Claxton. Kan ik verder met andere bespiegelingen op deze zondagmiddag. Want hoewel minder algemeen bekend, is het ook al wetenschappelijk aangetoond dat men creatiever is naarmate men meer ontspannen is. Dat past voor mij mooi bij: Doe zo weinig mogelijk en doe dat zo goed mogelijk.

Jonny Crossbones!

Ondertussen ben ik fan van Jonny Crossbones.
Deze strip heeft de stijl en sfeer van oude Kuifje verhalen en het is zeker zo goed getekend.

onvredig

Het lukt me tegenwoordig minder goed de ellende van de wereld buiten te sluiten. Of beter gezegd, als ik even rustig op mezelf zit, geloof ik niet meer zo makkelijk dat 'het' wel goed is. Ik heb minder vertrouwen dat het wel goed komt. Ik ben dus een wat zorgelijker en wantrouwiger mens geworden...

Immediate and Unconditional Release of Aung San Suu Kyi

Immediate and Unconditional Release of Aung San Suu Kyi

Shared via AddThis