Het volgende lesonderwerp in mijn leven lijkt nu te zijn: "Het moeiteloos hanteren van imperfecties." De eerste les in deze serie gaat over het accepteren van mijn eigen onvolkomenheden. Als ik dat onder de knie heb, schijnen die van jou ook makkelijker te aanvaarden te zijn. Ik dacht al dat ik dit eerder had gedaan, maar blijkbaar ben ik toen gezakt voor deze levenscompetentie. Problemen is ongeveer het enige dat ik alleen kwijt kan raken door ze vol-ledig op te lossen. Nu krijg ik dus echt action learning met steeds praktijklessen. Van lege wc-rolletjes tot imperfecte nieuwbouwcomplexen. Ik moet voortdurend aan mijzelf vragen "Hoe zou ik willen dat de ander op me reageert als ik dit zelf zou aanrichten?" plus "Wat is in dit specifieke geval het prettigst, handigst en verstandigst?"
De oplettende lezer herkent mijn favoriete drie essentiële criteria, de dynamische balans tussen denken, voelen en doen:
1 Klopt het?
2 Voelt het goed
en 3 Werkt het ook?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten