In april begin ik aan mijn 60e levensjaar. Een bizar gevoel dat me tot in elke vezel verwondert, al was ik er zelf de hele tijd bij.
Achterom kijkend - waar ik op deze grijze en stille decemberdag even tijd voor neem - dan valt me vooral op hoeveel er is veranderd en hoeveel hetzelfde is gebleven. Een normale waarneming op mijn leeftijd weet ik ook meteen. Dit heb ik al eerder gelezen. Maar nu is de waarneming uit de eerste hand en dat is een heel andere beleving kan ik je nu vertellen. ;-)
Vandaag ben ik bezig met alles waar ik dit jaar niet heb afgekregen. Regelmatig bloggen bijvoorbeeld. Te laag gezakt op mijn prioriteitenlijstje lijkt het dan. Maar als ik er over nadenk, dan heb ik het bloggen vooral verwaarloosd bij gebrek aan focus. Ik wist niet meer voor wie ik schreef en waarom en waartoe. Terwijl ik dat duidelijk boven aan mijn blog heb genoteerd. Het is een egodocument en een geheugensteuntje en jij mag naar wens meelezen. Maar omdat ik die notities publiceer via internet, heeft het een aantal effecten. Die heb ik niet geregeld. Eerst bewust maar later dacht ik dat ik daar misschien toch iets mee moest. Die twijfel heeft de terughoudendheid gecreëerd die op zijn beurt de stilte veroorzaakte. En daarnaast deed mijn groeiende achterdocht de openheid ook geen goed. Dat is een gevolg van mijn leven hier in Antwerpen. Ik weet niet of ik dit nu vooruitgang vind, maar soit. Volgend jaar beter besluit ik nu.
Wist jij dat het begrip 'motivatie' pas bestaat sinds de klokken drijfveren hebben? De mechanische klok liet zien hoe het apparaat in beweging kwam zodra de interne drijfveer voldoende spanning had. Die analogie veranderde de kijk op ons eigen apparaat. Tegenwoordig vragen we ons af of we wel voldoende energie hebben en praten we vaker over 'onze batterijen opladen'. En als je nu vindt dat je hersens even tijd nodig hebben om dat te 'processen' te verwerken is dat dankzij de computer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten