Speed drawing

With the totally deserved succes of Andrew Park's pioneering Whiteboard drawing voor RSA animate I am getting inquiries from clients if I could do this too... As a professional creative I tend to shy away from copying. Mostly because I am best in what I do naturally naturally. That flows easy the more I do it. But also a "me too" product can never win from the original. 

But requests from an important client force me to prove them that they need not walk to the competition. So right now I am trying to do whiteboard animation. Today I did a first try-out with a professional video crew. Aside from the outcome I had great fun and this definitively opens up new possibilities. The condensed information that results from the combining the power of visuals with the ease of a precooked story is just what today's audience needs. No time wasted on redundancy, just the concentrated content.

I hope to be able to share the results soon. So silence will signal failure here... ;-)

plaatje

't is vrijdag dus de focus verbreedt zich. ;-)

Op steeds meer plaatsen gaat men het ruimer zien.

Zo ruim dat men een nieuwe blik op de wereld ontwikkelt:

--
Harry van der Velde

zicht.com

(0031) 30 2762265

Nou moe

Today my brain 'worked' like this...

Familie

Vandaag was de hele familie bijeen om de 93e verjaardag van ons aller moeder te vieren.

Blessed holidays

The holidays in Garderen are a blessing. The simple cabin in the woods brings us exactly the peace and quiet to replenish our energy. Just sleeping, walking, reading and doing all simple trivial stuff that make our life feel normal again... This picture shows it well. It was taken at our first social event since months, the birthday party of our good friend Maria. 

Only now I am shaven again. It only took twoo words from Gerda: Lola borstel... Like always she was right. :-)

Pay Back Time

Sounds like the banking world is finally in for a good reality check.

Read the story on http://www.avaaz.org/en/bankers_behind_bars_f/?tta

And take action! I signed immidiatly.

Weer een tevreden klant

Vandaag m'n laatste serieuze (h)artwork van VOOR de vakantie over de digitale schutting gegooid. Reactie van de opdrachtgever: I Like! Dus een Happy Harry...

The times they are change...

Mijn leven volgt een scenario dat steeds meer afwijkt van wat ik wil of begreep of kon beheersen. Enerzijds poog ik me daar ontspannen aan over te geven, anderzijds wil ik zo graag weten hoe het dan wel zit. 

Dan begin ik weer te zoeken, te voelen en na te denken. Ik heb de neiging de kennis en ervaring buiten mij hoger in te schatten dat mijn eigenwijsheid. De meeste mensen die me goed kennen zullen deze opmerking meteen bestrijden. Ik sta bekend om mijn sterke meningen en oordelen. Wat blijkbaar minder opvalt, is dat ik ze graag en makkelijk inruil voor nog sterkere opvattingen. Want ik hang graag de beste zuiverste redelijkste waarheden aan. Voor mij is dat - voor zover ik nu dus weet - de beste manier om mijn paniek en onvermogen te hanteren. Want al vanaf mijn eerste bewustzijn heb ik grote moeite om te snappen hoe het allemaal zit en hoe ik dus adequaat reageer.

Op dit moment heb ik eigelijk geen goed idee hoe mijn leven verder zal verlopen. Op bijna alle vlakken, van de meest intime persoonlijke domeinen tot de globale politieke, economische en ecologische dreigt onheil. De roofeconomie van de machthebbers bedreigt de coherentie van complete samenlevingen en boven mijn eigen persoonlijke toekomst hangt Gerda's gezondheid als een zwaard van Damocles. En overal zie ik de touwtjes rafelen die alles bij elkaar houden...

Alleen door het leven als één grote les te zien, is er iets uit deze crises te halen. De beste manier van leren is fouten maken en daaraan is geen gebrek. Maar in de complexiteit de werkelijke oorzaken achterhalen is niet simpel. Het meest praktische is dan een goede theorie. Ik ken al een paar hele goeie, waardoor ik er hier en daar wil iets meer van snap inmiddels. Maar mijn generatie van zelfverklaarde wereldverbeteraars maakt zich op voor haar pensioen, terwijl de toestand in de wereld er niet echt op vooruit is gegaan. De les hier blijkt dat we zelf de grootste beperking en bedreiging zijn. 

Daar gaat mijn aandacht nu heen. De vrije wil blijkt weinig meer dan een noodzakelijke en onvermijdelijke ego illusie. En de macht en invloed van onze directe omgeving op wie we zijn en wat we doen blijkt juist heel sterk. En in zijn werking onder de radar van ons bewustzijn te blijven. In de vakantie ga ik dus het werk van Naomi Ellemers lezen. Die heeft daar een gefundeerde sterke mening over ontwikkeld. Daar hou ik wel van... Vandaag heb ik via haar webstekjes al gekeken naar zo'n typisch 'TV-itempje' over groepsidentiteit. En bovenstaand plaatje is daar mijn weerslag van. Wel leerzaam maar helaas een onaf verhaal met denkfoutjes vind ik. Als het leven het toestaat kom ik daar nog eens wat uitgebreider op terug...

Reality today

This visual better shows my state of mind and my 'natural' habitat.

In my street the building site next to the Design Centre is already falling apart before it is remotely finished.

All our efforts to make this place look better as well...

Alive and counting

For all those of you wondering where I've been...

Just hanging in here and counting my money. ;-)

You can't have your cake and eat it too.

Today once more I realised how impossible it often is to have the best of both worlds.

There mostly is a trade-off. Eternal peace is for the dead. For us, still alive, this means meandering between the extremes of basically any property of this reality...

Well, this is living this life...

goed idee

http://ht.ly/9srQo

Dit gegeven onsnapt aan elke redelijkheid

De baas kan redelijk zijn of onredelijk. Voor jouw gehoorzaamheid maakt dat niet uit. Want dominantie of onderwerping is een meer instinctief geregeld iets. Elk groepsdier laat zich koeieneren door de willekeur van het alfa individu. En elk individu aan de top wordt in deze positie geleidelijk corrupter. Dii is een inherente beperking, die we nu te boven moeten komen willen we een volgend niveau van beschaving kunnen bereiken.

It just won't fit

Freedom is easiest accomplished alone. On your own you can do whatever you want. But at the price of loneliness. People are not made to live alone. This is dilemma number one.
Then, if one would want a partner, there is the second dilemma. A soulmate or a sexmate? Biology forces the latter upon any healthy adult, but that will rarely fulfill the other urge at the same time. Although your hormones will make you believe so until it's mostly too late for change.
Dilemma number three waits in the group dynamics. Family life and tribal traditions ("culture") always will form your prefrence, habits and reactions for life. You can adapt yourself, fight to change it or leave.
ONE thing is sure: "It just won't fit". This imposibility to find rest is what we know as life...